بیستو هفت سال....خیلیه هیچ وقت فکرشو نمیکردم روزی به اینجا برسم.....نمیدونم تا کی ادامه داره ولی دارم سعیمو میکنم....دستو دلم به نوشتن نمیره و...امروز همون روز موعوده...میدونم که هیچ عهدی به گردنم نداری ولی تمام التماسام مال حالا بود...تا حالا خبری نشده.......................خداااااااااا.......کمکم کن
میترسم از این که نا امیدی بیاد سراغم...از خودم میترسم از ضعفم میترسم...
شاید!!!امروز هیچ اتفاقی نیفته و مثل تمام روزهای لعنتی دیگه عمرم بگذره ولی...اگه هیچ اتفاق خاصی نیفتادو مثل همه روزها گذشت......
خیلی سرخورده میشم"نا امید نه"سر خورده،مثل یه مرده میشم!!! افسرده و سرشکسته از اینکه لیاقت هیچی رو ندارم،نه لیاقت کمو نه لیاقت زیادو...
خدایا من هیچ وقت از رحمت بیکران تو نا امید نیستم،من از خودم نا امیدم از بی لیاقتی خودم ناراحت و نا امیدم...
از اینکه شاید دیگه دوستم نداری...دلم به همین خوشه که تو دوستم داری...
میدونم و کاملا میدونم که خیلی خیلی و بیش از حد عوضیم،آخه چه انتظاری دارم ازت حالا که اینو میدونم...میدونم که خیلی عوضیم،تو همیشه با نشونه هات با ما حرف میزنی،همین حالا که اینو تو سررسیدم مینویسم پایینش یه ضرب المثل ایتالیایی نوشته که (آخرین چیزی که از دست میرود امید است)!!!!! چرا از تو این همه صفحه من باید اینجا بنویسم!
خوب خیلی تابلوئه که این یه نشونست.
پس امیدمو از دست نمیدم...ولی دیگه دست خودم نیست که مثل یه مرده به زندگی روزمرم ادامه ندم تا وقتی که منو لایق بدونیو .......
دیگه هیچ کدوم از این چیزای پستو نمیخوام....
میدونم اونورم سرنوشت خوبی در انتظارم نیست ولی بیخیال...این نهایت توانم بود..نمیتونم...اینجا مثل زندونه...من کوچیکم..از خاک که نمیشه انتظار طلا بودن رو داشت...لیاقتم همینه...تازه از سرمم زیاده...فقط خواهش میکنم ...خواهش میکنم که زود تمومش کن چون خیلی خسته ام...خیلی خستم..ولی تنها نیستم چون تورو دارم ، ولی آخه یعنی چی که پیش کسی که دوسش دارم نباشم!
آره من نفهمم...نمیفهمم....نمیخوام که...
خدااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا...کمکم کن................
میترسم از این که نا امیدی بیاد سراغم...از خودم میترسم از ضعفم میترسم...
شاید!!!امروز هیچ اتفاقی نیفته و مثل تمام روزهای لعنتی دیگه عمرم بگذره ولی...اگه هیچ اتفاق خاصی نیفتادو مثل همه روزها گذشت......
خیلی سرخورده میشم"نا امید نه"سر خورده،مثل یه مرده میشم!!! افسرده و سرشکسته از اینکه لیاقت هیچی رو ندارم،نه لیاقت کمو نه لیاقت زیادو...
خدایا من هیچ وقت از رحمت بیکران تو نا امید نیستم،من از خودم نا امیدم از بی لیاقتی خودم ناراحت و نا امیدم...
از اینکه شاید دیگه دوستم نداری...دلم به همین خوشه که تو دوستم داری...
میدونم و کاملا میدونم که خیلی خیلی و بیش از حد عوضیم،آخه چه انتظاری دارم ازت حالا که اینو میدونم...میدونم که خیلی عوضیم،تو همیشه با نشونه هات با ما حرف میزنی،همین حالا که اینو تو سررسیدم مینویسم پایینش یه ضرب المثل ایتالیایی نوشته که (آخرین چیزی که از دست میرود امید است)!!!!! چرا از تو این همه صفحه من باید اینجا بنویسم!
خوب خیلی تابلوئه که این یه نشونست.
پس امیدمو از دست نمیدم...ولی دیگه دست خودم نیست که مثل یه مرده به زندگی روزمرم ادامه ندم تا وقتی که منو لایق بدونیو .......
دیگه هیچ کدوم از این چیزای پستو نمیخوام....
میدونم اونورم سرنوشت خوبی در انتظارم نیست ولی بیخیال...این نهایت توانم بود..نمیتونم...اینجا مثل زندونه...من کوچیکم..از خاک که نمیشه انتظار طلا بودن رو داشت...لیاقتم همینه...تازه از سرمم زیاده...فقط خواهش میکنم ...خواهش میکنم که زود تمومش کن چون خیلی خسته ام...خیلی خستم..ولی تنها نیستم چون تورو دارم ، ولی آخه یعنی چی که پیش کسی که دوسش دارم نباشم!
آره من نفهمم...نمیفهمم....نمیخوام که...
خدااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا...کمکم کن................
