خدايا كمكم كن،اگه تو كمك نكنى كى كمك كنه،اى تنها رفيق سالهاى تنهاييم,خدايا خسته ام تنهام دلم گرفته مى خوام حرف بزنم اما با کى،کسى حرف منو نميفهمه،جنس حرف آدما فرق ميکنه،اکثر حرفا از جنس دروغ ريا و منفعت طلبى و هزارو يک مزخرف ديگست،ديگه دارم کم ميارم آخه رازش تو چيه که مارو تو اين برهوت ول کردى آخرش چى ما که بايد بيايم پيش تو،ما که خودمون اعتراف ميکنيم که چقدر ضعيفيم پس چرا،چرا باهامون بازى ميکنى،ما که عمر نوح يا صبرايوب نداريم،حالا که اختيارمون دست خودمون نيست وکشتى سرنوشتى که تو اونو برامون نوشتى مارو به هرجايى که تو ميخواى ميبره ازت ميخوام هواى مارو داشته باشى و مارو تو دستاى مهربونت حمل کنى کنى و نزارى طوفان غرور و ريا و خودخواهى و...مارو به جايى ببره که نبايد،خداوندا هرچقدر بيشتر زندگى ميکنم بيشتر ميفهمم که آدم بودن چقدر آسونه و انسان بودن چقدر سخت،خداوندا من نميخوام مثل حيوونى باشم که فقط وقتى گرسنشه صاحبشو ميشناسه،خدايا من ميدونم که تو اول و آخر هر چيزى،اگه هم نميدونم بهم بفهمون تا فقط وقتى که بهت نياز دارم نيام طرفت،خداوندا روحمو بزرگ کن تا اين پستى رو از خودم دور کنم ،تا بدونم عشق واقعى فقط تويى،خدايا بهم کمک کن که اگه در همين لحظه عمرم تمام شد و اومدم پيشت با روى سفيد بيام نه روسياه،خداياتو هم اينو بدون که خيلى بهت نياز دارم تا تو هر لحظه و هر نفس کنارم باشى و مواظبم باشى تا انسان بودنو با تو و براى تو تجربه کنم و از عمق وجودم فرياد بزنم (من انسانم) نميخوام حيوان صفتانه زندگى کنم پس *خدايا کمکم کن* دوستت دارم و از بابت همه چى ممنونم.
::دوستدار تو يه تنها::
